Tolumnia variegata

(Swartz) G. J. Braem 1986
Podrodzina: Epidendroideae
Plemię: Maxillarieae
Podplemię: Oncidiinae

 

Foto: © Libor Jankovsky. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Tolumnia variegata

Synonim: Epidendrum variegatum Swartz, Oncidium variegatum (Swartz) Swartz, Oncidium variegatum (Swartz) Swartz var. album Moir & Hawkes, Oncidium variegatum (Swartz) Swartz var. purpureum Moir & Hawkes, Oncidium variegatum (Swartz) Swartz var. roseum Moir & Hawkes.

Występowanie:

Wielkie Antyle od Kuby do Wysp Dziewiczych, z wyjątkiem Jamajki. Ten gatunek obejmuje zasięgiem największą powierzchnię spośród całego rodzaju. Występuje na gałęziach, krzewach i niewielkich drzewach w środowisku od suchego do bardzo wilgotnego na wysokościach 0-2000 m. Natomiast na Puerto Rico, która znajduje się blisko południowej, najcieplejszej granicy występowania, rośliny rosną zarówno w rejonach suchych, jak i wilgotnych na wysokości poniżej 800 m.   

Klimat:

Skrajne zanotowane temperatury to 34°C i 0°C.
Średnia wilgotność 80% przez cały rok.
Opady od 40 mm w lutym-marcu do 213 mm w maju.
Średnie temperatury (dzień/noc) od 23,3/7,8°C w styczniu do 25,6/12,2°C przez całe lato.
Okres kwitnienia: Kwitnie przez cały rok, z maksimum w maju. 

Uwagi dotyczące hybryd:

Liczba chromosomów wynosi 2n = 42 (Braem 1986, Dodson 1958, Charanasri 1973, 1975, Phang 1979) i 2n = 40 (Sinoto 1962, 1969).

 

Informacje o roślinie i kwiatach:

Wielkość i typ rośliny:

Jest to zmienny epifit o wzroście sympodialnym, o wysokości 1,5-7,0 cm. 

Pseudobulwy/łodyga:

Łodygi są bardzo małe, niewidoczne, pokryte zachodzącymi na siebie podstawami liści. Przyrosty wyrastają na wysmukłych, twardych kłączach w odległości 0,1-7,0 cm od siebie. Wytwarzają liczne białe korzenie średnicy do 0,1 cm. 

Liście:

Liście mają długość 1,5-7,0 cm i szerokość 0,3-1,1 cm. Na każdy przyrost powstaje do 4-6 liści w 2 rzędach ze ściśle zachodzącymi na siebie podstawami. Utrzymują się w jednej płaszczyźnie i rozpościerają na zewnątrz, tworząc rodzaj wachlarza. Wyraźnie nakrapiane, sierpowatego kształtu liście złożone wzdłuż nerwu środkowego tworzą literę V, zazwyczaj mają ząbkowane brzegi, mogą być krótkie i sztywne lub długie i luźne w zależności od warunków uprawy. Zazwyczaj krótkie i sztywne liście rozwijają się na roślinach rosnących w gorących, suchych warunkach, a długie i luźne powstają na roślinach uprawianych na stanowiskach chłodniejszych, wilgotnych i cienistych.  

Kwiatostan:

Długości 2-65 cm. Cylindryczna szypułka wyrasta z kątów liścia u podstawy rośliny. Na całej jej długości występują dość oddalone od siebie węzły z niewielkimi osłonkami. Kwiaty tworzą zwykle proste kiście na szczycie kwiatostanu, ale mogą się też rozgałęziać. Każdy kwiat jest osadzony na szypułkowatej zalążni o długości 0,8-2,5 cm.

Kwiaty:

Kilka do wielu. Atrakcyjne, trwałe kwiaty mają 1,0-2,4 cm długości i do 2 cm szerokości wzdłuż szeroko rozpostartych płatków wewnętrznych. Kwiaty są zazwyczaj białe, ale czasem mogą być koloru purpurowego. Są zabarwione brązowo lub purpurowo u podstawy płatków wewnętrznych, a zwężenie warżki znajdujące się pomiędzy jej bocznymi działkami u podstawy działki środkowej jest żółte. Wzniesiony, wklęsły płatek środkowy ma krótki pazur, jest długości 0,2-0,7 cm i długości 0,1-0,5 cm. Ukryte za warżką płatki zewnętrzne, które są nieco krótsze niż płatek środkowy, są ze sobą połączone prawie do wierzchołka. Rozpostarte, mające krótki pazur, pofalowane płatki wewnętrzne są jajowatego kształtu bądź prawie okrągłe, o długości 0,5-1,0 cm, szerokości 0,2-0,6 cm i są zazwyczaj przytępione na szczycie. Trójdzielna warżka o kształcie skrzypiec ma odgięte, owalne działki boczne. Krótki, szeroki przesmyk ma ząbkowane brzegi. Nerkowatego kształtu działka środkowa ma długość do 1,4 cm, szerokość 1,7 cm, jest głęboko wcięta na końcu i nieregularnie pofalowana na brzegach. Żółty grzebień na przesmyku ma 5 wybrzuszeń, z których 3 znajdujące się z tyłu są większe niż 2 z przodu. Wzniesiony prętosłup jest koloru białego, zielonego lub purpurowego, długości ok. 0,4 cm. Duże, okazałe skrzydełka prętosłupa są rozpostarte, niewyraźnie dwudzielne i ząbkowane wzdłuż brzegów.  

Tłumaczenie: Agnieszka Kleczkowska


-----------------  U P R A W A  ----------------

Temperatura:

Roślina ciepłolubna.

Średnia temperatura latem wynosi w dzień 25-26°C, w nocy 12°C, z różnicą dobową 14°C. Temperatury te reprezentują średnią temperatur ze stacji meteorologicznej znajdującej się najbliżej miejsca występowania tej rośliny. W środowisku naturalnym były znajdywane w bardzo szerokim zakresie wysokości, co wskazuje na duże zdolności adaptacyjne. Rośliny w uprawie powinny dostosować się do temperatur wyższych lub niższych o 4-6°C niż podane. Jednakże Braem (1995) informuje, że wszystkie Tolumnie rosną lepiej, gdy temperatury w nocy nie spadają poniżej 18-20°C.  

Światło:

20000-30000 luksów. Rośliny wymagają stosunkowo jasnego, rozproszonego światła, ale należy je chronić przed bezpośrednimi promieniami południowego słońca. Cały czas należy zapewniać silny ruch powietrza.  

Podlewanie:

Przez większość roku opady są umiarkowane do obfitych, ale w okresie zimy, przez 3-4 miesiące, warunki zmieniają się na trochę bardziej suche. Tolumnia variegata od wiosny do jesieni powinna być regularnie podlewana, ale korzenie powinny zawsze szybko przesychać. Rośliny rosną w warunkach suchych, jak i wilgotnych, więc tolerują całkowite przesychanie pomiędzy kolejnymi podlewaniami, najlepiej jednak nie przesuszać ich przez dłuższy czas. 

Nawożenie:

W okresie aktywnego wzrostu rośliny należy nawozić co tydzień 1/4-1/2 zalecanej dawki nawozu dla storczyków. Nawóz o wysokiej zawartości azotu od wiosny do pełni lata wpływa korzystnie na rozwój nowych przyrostów, a nawóz o zwiększonej ilości fosforu podawany przed okresem spoczynku polepsza ich kwitnienie i dojrzewanie. 

Podłoże:

Podczas eksperymentów przeprowadzanych na roślinach będących w uprawie Braem (1986) stwierdził, że rośliny te rosną najlepiej w małych, pustych glinianych doniczkach bez podłoża. Dobrze rosną także przymocowane ściśle do kawałków korka, drewna bądź gałązki. Taka uprawa wymaga jednak utrzymania wysokiej wilgotności powietrza, w lecie codziennego podlewania, a w przypadku upałów nawet kilkakrotnego. W wypadku tak zawieszonych roślin podczas szczególnie suchych i gorących okresów niezbędne może być kilkakrotne zamgławianie w ciągu dnia. Możliwa jest również uprawa w małych doniczkach wypełnionych luźnym, przepuszczalnym podłożem umożliwiającym korzeniom szybkie wyschnięcie po podlaniu. Powinny być przesadzane lub dzielone tak rzadko, jak tylko jest to możliwe, gdyż reagują niekorzystnie na naruszanie bryły korzeniowej. Konieczne przesadzanie lub podział rośliny powinny być wykonywane, gdy rozpocznie się wzrost nowych korzeni. Pozwala to roślinom zaaklimatyzować się w stosunkowo krótkim czasie i dostarcza im najmniej stresu.  

Wilgotność powietrza:

Brak danych o średniej dla tej lokalizacji. Dane ze stacji położonych w pobliżu pokazują, że prawdopodobna średnia wilgotność wynosi 75-80% przez cały rok.  

Okres spoczynku:

W okresie zimy średnie temperatury dnia wynoszą 23°C, a nocy 8-9°C, z amplitudą wahań dobowych 14-16°C. Rośliny powinny zaadaptować się do warunków zimniejszych lub cieplejszych niż podano. W środowisku naturalnym zimą opady deszczu są niższe, lecz wilgoć jest także dostępna w postaci dużych ilości rosy oraz nocnych mgieł. Zimą uprawiane rośliny potrzebują mniejszej ilości wody i podłoże powinno lekko przesychać pomiędzy podlewaniami, ale nie należy dopuszczać do całkowitego długiego przesuszenia. Nawożenie należy zredukować bądź wyeliminować aż do momentu pojawienia się nowych przyrostów i rozpoczęcia obfitszego podlewania na wiosnę.